Loulou
Loulou kwam, net als Doerak, uit het asiel in Breda. Ze is 11 augustus 2011 geboren en heeft de eerste 8 weken gewoon bij haar moeder, broertjes en zusjes gewoond. Daarna is ze samen met een zusje naar het asiel gebracht met als reden; "het nest was te groot". Loulou is toen samen met haar zusje opgevangen door een pleegmoeder die voor hun gezorgd heeft totdat ze geadopteerd mochten worden.
Met 12 weken is ze bij ons komen wonen. Loulou "praat" graag tegen je en liep dan met je mee. Een van haar rituelen was om 's avonds mee de badkamer in te lopen, op de wasmand te gaan zitten, wachten tot je klaar bent met douchen om daarna aan het voeteneind van het bed te gaan slapen. 's Ochtends als je wakker werd kwam ze kroelen en liep ze weer al pratend met je mee de badkamer in. Je kreeg dan niet de kans om iets te doen, ze wilde dan heel graag geaaid worden. Ze kon ook ontzettend komen kroelen in je nek en spinde en "praat" dan als de bovenste beste. Als je de was buiten op ging hangen hield ze je vaak gezelschap. Als er wat te beleven viel dan was Loulou erbij; de wc schoonmaken, de drinkfontein na het schoonmaken weer opnieuw installeren, en zo nog veel meer dagelijkse dingen.
Toen Loulou opeens bij een aantal van deze dingen steeds vaker verstek liet gaan en ook haar etensbakje niet helemaal leeg at, zijn we naar de dierenarts gegaan. Daar bleek na een echo dat Loulou 2 tumoren had bij haar dunne darm en er zat ook iets ondefinieerbaar's in haar lever. Nadat er een aantal biopten genomen waren en onderzocht, bleek dat de tumoren kwaadaardig waren. We hoopten dat, zoals de dierenarts ons vertelde, met prednison de tumoren iets zouden slinken en Loulou een tijdelijke opleving zou krijgen om nog een aantal maanden in vrij redelijke conditie met ons door te brengen. De kanker was echter zeer "agressief" en na de diagnose hebben we nog maar 5 weken van Loulou mogen genieten. Ze is ingeslapen op 27 februari 2013, amper anderhalf jaar oud. We zijn er helemaal "kapot" van dat wij ons meisje hebben moeten laten gaan. Rust zacht lieve lieve Loulou, we zullen je enorm missen. Je hebt voor altijd een plekje in ons hart.
Met 12 weken is ze bij ons komen wonen. Loulou "praat" graag tegen je en liep dan met je mee. Een van haar rituelen was om 's avonds mee de badkamer in te lopen, op de wasmand te gaan zitten, wachten tot je klaar bent met douchen om daarna aan het voeteneind van het bed te gaan slapen. 's Ochtends als je wakker werd kwam ze kroelen en liep ze weer al pratend met je mee de badkamer in. Je kreeg dan niet de kans om iets te doen, ze wilde dan heel graag geaaid worden. Ze kon ook ontzettend komen kroelen in je nek en spinde en "praat" dan als de bovenste beste. Als je de was buiten op ging hangen hield ze je vaak gezelschap. Als er wat te beleven viel dan was Loulou erbij; de wc schoonmaken, de drinkfontein na het schoonmaken weer opnieuw installeren, en zo nog veel meer dagelijkse dingen.
Toen Loulou opeens bij een aantal van deze dingen steeds vaker verstek liet gaan en ook haar etensbakje niet helemaal leeg at, zijn we naar de dierenarts gegaan. Daar bleek na een echo dat Loulou 2 tumoren had bij haar dunne darm en er zat ook iets ondefinieerbaar's in haar lever. Nadat er een aantal biopten genomen waren en onderzocht, bleek dat de tumoren kwaadaardig waren. We hoopten dat, zoals de dierenarts ons vertelde, met prednison de tumoren iets zouden slinken en Loulou een tijdelijke opleving zou krijgen om nog een aantal maanden in vrij redelijke conditie met ons door te brengen. De kanker was echter zeer "agressief" en na de diagnose hebben we nog maar 5 weken van Loulou mogen genieten. Ze is ingeslapen op 27 februari 2013, amper anderhalf jaar oud. We zijn er helemaal "kapot" van dat wij ons meisje hebben moeten laten gaan. Rust zacht lieve lieve Loulou, we zullen je enorm missen. Je hebt voor altijd een plekje in ons hart.